BLOG 1

Vreemdeling voor mijzelf

Ik heb me mijn hele leven anders gevoeld. Anders dan andere mensen. Als klein meisje voelde ik het al, maar ik wist het toen nog niet hoe ik dat moest uitleggen. Mijn ervaring van deze wereld lijkt zo anders te zijn van hoe de mensen om mij heen hem ervaren. Het is een gevoel dat lastig te omschrijven is. Alsof ik van een andere planeet kom. Ik sprak en genas zelfs met dieren, leg dat maar eens uit hoe dat kan en vooral waarom?  

Ik heb gehoopt dat het zou veranderen net zoals mijn ouders. Mijn zus is zo aards, zo anders dan ik en dan toch ook weer hetzelfde. Moeilijk te omschrijven omdat het over gevoel gaat. 

Mijn visie op dit aardse leven, de ervaringen die ik heb doorgemaakt, hoe ik contact ervaar, waar ik voldoening uit haal, de mate van gevoeligheid voor wat er om mij heen gebeurt, wat ik belangrijk vind… De aparte ziekten die ik heb gehad, anders dan andere kinderen. Ik reageerde tegenovergesteld op medicatie, Ik wilde ook wel eens helemaal alleen een bos ingaan voor rust en aan de andere kant was ik doodsbang voor wat er zou kunnen gebeuren. Het is ook hoe ik de dingen doe. Het lijkt allemaal een beetje impulsief, toch gaat er een denkwijze aan vooraf. Onzichtbaar voor anderen, ik praat er niet over en het gaat razend snel in mijn hoofd. Rust had ik zeker niet wel vaak migraine en darmklachten

Het lijkt wel of ik op een andere golflengte zit

Mijn intuïtie werd ( bleek later) vertroebeld door het enorm aanvoelen van andere mensen. ik voelde hun nood aan dingen aan en reageerde dan met oplossingsgerichte daden. Goed voor hun, eventjes toch maar voor mij vaak met dramatische gevolgen omdat ik mij dan ook weer terugtrok uit hun situatie. De beslissingen en acties leken daarom vaak, onvolwassen, niet doordacht, soms idioot. Je kan er diagnoses op loslaten, of het proberen te ontkrachten. Het toejuichen, of het niet begrijpen. Het maakt niet veel uit en veranderde niets aan de situatie. Ik voelde echter heel veel echte verbinding met mensen en dieren in het algemeen.

Er zijn tenslotte maar weinig mensen die me echt leken te begrijpen. Die open staan voor mijn gedachtegangen, en deze ook kunnen volgen. Echte vrienden accepteren mij en accepteren mijn visionaire kijk op het leven. De glimlach die er eigenlijk altijd is voelt echt nu en ik geniet van mijn leven, nu wel.

Want...ik kwam eruit hoor uit deze “manier van aanpak” in mijn leven. Nu weet ik dat ik anders ben en dat dit HSP wordt genoemd. Hoog sensitief persoon. Ik heb eraan gewerkt en erover gelezen, ben op den duur het gaan bestuderen Nu kan ik het inzetten bij mijn werk, de kinderen en volwassenen aanvoelen en zo hun diepste pijn voelen. om anderen te kunnen begeleiden op hun “weg”.

Uniek

Ondanks mijn gevoel van anders zijn, wil ik uiting geven aan wat er in mij leeft. Delen wat me bezighoudt. Ik heb nou eenmaal een visie. Ik noem mezelf nu niet meer anders, ik noem mezelf nu uniek. Dat wil ik graag delen met anderen zodat ook zij zich uniek gaan voelen en kunnen leven met meer Happinezz.

Ik geloof echt dat we hier allemaal op aarde zijn met een reden. Die reden maakt dat wat er ook in mijn leven mijn pad kruiste ik een overtuigd positivist ben. Niet alleen omdat het nou eenmaal werkt, maar ook omdat ik voel dat het nodig is.

Niet iedereen zal me ooit kunnen begrijpen of voelen zoals ik het (aan)voel. Dat is gewoon de realiteit en die is. Dit maakt wel eens dat ik me eenzaam en onbegrepen voel. Dat is ook wat er mag zijn, dat heb ik geaccepteerd met heel mijn hart. En ja, ik weet ook dat er natuurlijk mensen zijn die wel begrijpen waar ik het over heb. De gelijkgestemde die ook heftige ervaringen en visionaire overtuigingen hebben. Die zich ook hun leven anders voelen.We zijn al best met veel en door met mensen te werken en hun te mogen begeleiden naar hun zelf, komen er steeds meer gelijkgestemde bij en verminderd de eenzaamheid. 

Hoe gaaf is dat!